မ စခင္က ဆံုးခ့ဲတ့ဲ ဇာတ္လမ္း။။။။။။
မကခင္ ကဆံုးခ့ဲတ့ဲ ဇာတ္ထုပ္။။။။။
ငါ့ႏွလံုးသားရ့ဲ ၿပယုဒ္ တစ္ခုေပါ့။။။။။။
ဆိုး၀ါးလိုက္တ့ဲ ကံႀကမၼာ။။။။။
ဘာေတြန႔ဲ ခ်ည္ေႏွာင္ထားရမလည္း။။။။။
ငါ့မ်က္ရည္ေတြကို ပ်ားရည္န႔ဲစမ္းခ်ေရာ့ေလသလား။။။။။
အားတင္း ထားစမ္းပါဆိုတ့ဲစကား။။။။
တန္ခိုးရွင္ထက္ စြမ္းတာေႀကာင့္။။။။
လြမ္းအားေတြ ၿပင္းလြန္းေပမ့ဲ။။။။
ငါအားတင္းခ့ဲပါတယ္။။။။
ထားခ့ဲဖူး တ့ဲအႀကင္နာ။။။
တြယ္တာခ့ဲဖူးတ့ဲ သမုဒယေတြန႔ဲ။။။။
ေကြကြင္းၿခင္း လမ္းမအလယ္မွာ။။။။
အထီးက်န္စြာ တစ္ေယာက္ထဲေပမယ့္။။။။
ငါေလွ်ာက္ရဲ မွာပါ။။။။။။။။။။။။။။။။။
ႏွဳတ္ဆက္ခ့ဲပါတယ္..
ကဗ်ာေလးေကာင္းတယ္... ခံစားသြားတယ္.. အားတင္းထားေနာ္.. :D :D
ReplyDeleteကာရံညီညီ စာလံုးေလးေတြ စီစီရီရီနဲ႔ ရင္တြင္းခံစားခ်က္ေလးေတြ လွစ္ဟသြားတဲ့ ကဗ်ာေကာင္းေလးတစ္ပုဒ္ ဖတ္သြားတယ္ ေမာင္ေနမင္းေရ။
ReplyDeleteစိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
ဟင္?????
ReplyDeleteမစခင္ကဆုံးေနတာလား